پيشرفت‌هاي اخير در زمينه ی الكترونيك و مخابرات بي‌سيم، توانايي طراحي و ساخت حسگر¬هايي با توان مصرفي پايين، اندازه كوچك، قيمت مناسب و كاربري-هاي گوناگون را بوجود آورده است. اين حسگرهاي كوچك كه توانايي انجام اعمالي چون دريافت اطلاعات مختلف محيطي، پردازش اطلاعات و ارسال آنها را دارند، موجب پيدايش دسته ای از شبکه‌های حسگر برای کاربردهای سلامتی به نام شبکه‌ی حسگر بدنی(BSN) شده است. این حسگرها در سطح و یا درون بدن فرد قرار می‌گیرند تا بر پارامترهای حیاتی او نظارت کنند. با توجه به ماهیت حساس داده در این کاربردها، در نظر گرفتن امنیت امری ضروری محسوب می‌شود. از طرف دیگر، این حسگرها دارای منابع انرژی محدودی هستند. لذا برای ایجاد ارتباط بین آنها باید پروتکل‌های امنیتی کارآمدی مورد استفاده قرار گیرند. در این مقاله ابتدا به بیان روشی برای بهینه کردن مصرف انرژی در یک پروتکل معروف در این ارتباطات، به نام EKA، پرداخته می‌شود. در ادامه پروتکلی کارآمد برای ارتباط گروهی امن در شبکه حسگر بدنی پیشنهاد می‌گردد. ارزیابی‌های انجام شده در این مقاله، نشان دهنده کارایی مناسب پروتکل‌های پیشنهادی می‌باشد.